Op de huidige Olympische Spelen in Londen heeft Indonesië tot nu toe twee medailles gehaald. Het totaal door de jaren heen staat nu op 27. Daarvan zijn er zes goud, tien zilver en elf brons.

In Indonesië werd in 1946 een nationaal Olympisch comité (genaamd KONI) opgericht. Dit was een jaar na de onafhankelijkheid maar vanwege de voortdurende onafhankelijkheidsstrijd tegen Nederland werd het comité pas erkend door het IOC in 1952. Dat jaar deed Indonesië ook voor het eerst mee aan de Spelen; drie Indonesische sporters gingen naar Helsinki. Sindsdien heeft Indonesië aan alle Zomerspelen meegedaan, behalve in 1964 en 1980.

Het team dat zilver haalde in 1988

Het aantal medailles dat Indonesië gehaald heeft is niet wat je van zo’n groot land mag verwachten. Pas in 1988 in Seoul werd de eerste medaille gehaald: zilver voor het vrouwenteam in boogschieten. Na die eerste medaille volgden er dus nog 26, allemaal voor maar twee sporten: gewichtheffen (8 medailles) en badminton (18). Indonesië heeft in allerlei andere sporten, zoals tennis, boksen, schermen en zeilen, ook meegedaan aan de Spelen, maar daarin dus nooit medailles gehaald.

Triyatno, winnaar van zilver in Londen

Sinds 2000 heeft Indonesië op elke Spelen medailles behaald in gewichtheffen. Nooit een gouden echter, alleen zilver (3) en brons (5). Beide medailles in Londen tot nu toe zijn in het gewichtheffen.

Zoals gezegd was Indonesië het meest succesvol in badminton. Door de jaren heen zijn er zes gouden, zes zilveren en zes bronzen medailles gewonnen. De Indonesische naam voor badminton is bulu tangkis, wat zoiets betekent als ‘veren opvangen’. In 1992 werd in Barcelona twee keer goud gehaald (de eerste gouden medailles ooit voor Indonesië). Extra bijzonder was dat de ene gouden medaille was voor Alan Budikusuma, en de ander voor zijn vrouw Susi Susanti!

Mia Audina uitkomend voor Indonesië in1996

Verreweg de bekendste Indonesische medaillewinnar, voor Nederlanders, is Mia Audina. Mia Audina heeft tweemaal een medaille gehaald. In 1996 in Atlanta haalde ze zilver voor Indonesië, acht jaar later in Athene won ze weer zilver, dit keer echter voor Nederland. Mia Audina is geboren in Jakarta, dus logischerwijs speelt ze voor Indonesië. Toen ze in 1999 echter trouwde met een Nederlander en in Rotterdam ging wonen werd dat door de Indonesische badmintonbond niet geaccepteerd. Ze kon alleen voor Indonesië spelen als ze ook in het land zou trainen. Vandaar dat ze haar nationaliteit veranderde.

Op de huidige Spelen in Londen zijn er 22 Indonesiërs actief, waarvan 9 badmintonners en 6 gewichtheffers. In de andere sporten waarin Indonesiërs uitkwamen, zoals zwemmen en boogschieten, werden geen noemenswaardige resultaten behaald. Twee badmintonspeelsters werden gediskwalificeerd vanwege het opzettelijk proberen te verliezen om een makkelijkere loting in de volgende ronde te krijgen.

Op de Winterspelen was Indonesië, logischerwijs gezien het klimaat, nooit actief. Op de Zomerspelen zou Indonesië echter toch meer medailles moeten kunnen halen. Met zo’n grote bevolking, waarvan een groot deel zeer geïnteresseerd is in sport, zou de potentie op termijn groot kunnen zijn.