De economie van Indonesië groeit snel en de allerrijksten profiteren daar van. Onderzoek wijst uit dat er dagelijks zestien dollarmiljonairs bij komen in Indonesië, en ook het vermogen van de miljardairs groeit. In dit artikel een overzicht van de elf rijkste Indonesiërs. De ranglijst is gebaseerd op het geschat vermogen door Forbes en Globe Asia.

1. Robert en Michael Hartono

De gebroeders Robert Budi Hartono en Michael Bambang Hartono zijn van Chinese afkomst maar werden geboren in Centraal-Java. Hun gezamenlijke vermogen wordt door Forbes geschat op 15 miljard dollar en door Globe Asia op 11,8 miljard dollar. Ze zijn de eigenaars van Djarum, de grootste sigarettenfabrikant van Indonesië, die bekend staat om zijn kretek oftewel kruidnagelsigaretten. Naast hun tabaksimperium zijn de broers ook de grootste aandeelhouder van de grootste private bank van het land, Bank BCA.

2. Eka Tjipta Widjaja

Het vermogen van Eka Tjipta Widjaja wordt door Globe Asia geschat op 12,5 miljard dollar en door Forbes op 7,7 miljard dollar. Widjaja werd geboren in China in 1923 en verhuisde op negenjarige leeftijd naar Indonesië. In 1962 richtte hij de Sinar Mas Group op, een bedrijf dat inmiddels actief is in vele sectoren zoals papier, vastgoed, financiën, landbouw, telecommunicatie en mijnbouw. Het bedrijf is erg controversieel. De belangrijkste beschuldiging is dat Sinar Mas zorgt voor de ontbossing van regenwouden voor de productie van palmolie en papier. Widjaja is inmiddels 89 jaar oud en het bedrijf wordt nu gerund door zijn kinderen.

3. Anthony Salim

Anthony Salim, eveneens van Chinees-Indonesische komaf, heeft een geschat vermogen van 8,5 miljard (Globe Asia) of 5,2 miljard dollar (Forbes). Hij is de eigenaar van de Salim Group, die werd opgericht door zijn vader. Een van de bedrijven die onder de Salim Group valt is Indofood, die onder andere Indomie maakt en daarmee de grootste fabrikant van kant-en-klaar noodles in de wereld is. Daarnaast is de Salim Group voor de helft eigenaar van de grote supermarktketen Super Indo en heeft het belangen in de Indonesische activiteiten van onder andere Nestlé, Unilever, Nissan, Suzuki en Mazda.

4. Susilo Wonowidjojo

Susilo Wonowidjojo is de eigenaar van ’s lands een na grootste sigarettenfabrikant Gudang Garam (na Djarum). Forbes schat zijn vermogen op 7,4 miljard dollar, Globe Asia gaat uit van 3,5 miljard dollar. Net als Djarum maakt Gudang Garam vooral kruidnagelsigaretten, en dat heeft voor een flinke teruggang van de omzet gezorgd in 2012. In Indonesië zijn de kretek nog zeer populair, maar in steeds meer landen wordt dit type sigaretten verboden vanwege gezondheidsrisico’s.

5. Martua Sitorus

Martua Sitorus richtte in 1991 samen met de Singaporees Kuok Khoon Hong het palmoliebedrijf Wilmar International op. Zijn vermogen wordt nu geschat op 4,2 miljard (Globe Asia) of 2 miljard dollar (Forbes). Inmiddels is Wilmar het grootste agrarische bedrijf van Azië dat zich bezighoudt met de gehele palmoliesector, van plantages tot verwerking en distributie. In 2012 werd Wilmar door het Amerikaanse tijdschrift Newsweek aangewezen als het minst milieuvriendelijke grote bedrijf ter wereld. Sinds kort heeft Martua Sitorus ook een ziekenhuis in Medan (Noord-Sumatra).

6. Chairul Tanjung

Chairul Tanjung is de rijkste Indonesiër die niet van Chinese afkomst is. Zijn vermogen wordt door Forbes geschat op 3,4 miljard dollar en door Globe Asia op 1,15 miljard. Chairul Tanjung is eigenaar van het naar hemzelf genoemde bedrijf CT Corp, dat actief is in verschillende bedrijfstakken. CT Corp is eigenaar van de middelgrote Bank Mega, twee van de grootste Indonesische televisiezenders (Trans TV en Trans7) en warenhuis Metro. Daarnaast is CT Corp de eigenaar van het Indonesische gedeelte van de Franse supermarktketen Carrefour. In Bandung (West-Java) en Makassar (Zuid-Sulawesi) heeft het bedrijf pretparken met de naam Trans Studio.

7. Low Tuck Kwong

Het vermogen van Low Tuck Kwong wordt door Globe Asia geschat op 3 miljard dollar, door Forbes op 1,7 miljard dollar. Low Tuck Kwong is de oprichter van Bayan Resources, een steenkoolbedrijf waarvan hij nog altijd 51% van de aandelen bezit. Bayan heeft acht koolmijnen op het eiland Kalimantan, waarvan zeven in de provincie Oost-Kalimantan. Daarnaast heeft het bedrijf een grote haven voor de export van steenkool in Balikpapan.

8. Sri Prakash Lohia

Sri Prakash Lohia werd in 1952 geboren in India maar is sinds 1974 actief in het Indonesische bedrijfsleven. Zijn vermogen wordt door Forbes ingeschat op 3 miljard dollar, door Globe Asia op 1,45 miljard. Zijn bedrijf is een van ’s werelds grootste producenten van plastic dat gebruikt wordt voor het maken van petflessen. Het bedrijf, Indorama, heeft tegenwoordig haar hoofdkantoor in Singapore, maar de grootste fabrieken bevinden zich in Indonesië (West-Java) en Nigeria. In Nederland heeft Indorama een vestiging in Rotterdam.

9. Sukanto Tanoto

Sukanto Tanato heeft een geschat vermogen van 2,8 miljard (Forbes) of 2,4 miljard dollar (Globe Asia). Vanwege zijn Chinese afkomst mocht hij, tijdens het bewind van Soeharto, zijn school niet afmaken. Hij startte toen zijn eigen bedrijfje in materialen voor de olie-industrie. In de loop der jaren breidde hij zijn activiteiten steeds verder uit, onder andere in de sectoren papier, palmolie, rubber, cacao, energie, bouw en logistiek.

10. Peter Sondakh

Het vermogen van Peter Sondakh wordt door Forbes geschat op 2,6 miljard dollar en door Globe Asia op 2,2 miljard dollar. Sondakh is de eigenaar van de Rajawali Group, een conglomeraat met activiteiten in verschillende sectoren waaronder mijnbouw, landbouw, toerisme en transport. Een van de bedrijven die onder de groep valt is Express Taxi, het op een na grootste taxibedrijf van Indonesië. Daarnaast heeft de groep enkele tolwegen in beheer, waaronder de weg van Jakarta naar Soekarno-Hatta International Airport.

11. Boenjamin Setiawan

Boenjamin Setiawan is de oprichter en eigenaar van het bedrijf Kalbe. Zijn vermogen is naar schatting 2,35 miljard (Forbes) of 1,8 miljard dollar (Globe Asia). Kalbe is het grootste farmaceutische bedrijf van Indonesië, dat zich de laatste jaren naast medicijnen ook richt op gezonde voeding en gezondheidsklinieken. De bijnaam van Setiawan is ‘Dokter Boen’. Sinds enkele jaren is Kalbe ook actief in andere landen in Zuid- en Zuidoost-Azië en inmiddels is het het grootste farmaceutische bedrijf in de regio.

Afkomst

Van de elf rijkste Indonesiërs in deze lijst hebben er negen Chinees bloed. Enkel Chairul Tanjung is een Soendanees, oftewel zijn familie komt oorspronkelijk uit West-Java, en Sri Prakash Lohia komt uit Kolkata (India). Peter Sondakh is half Chinees en half Minahasa, een bevolkingsgroep uit Noord-Sulawesi. De overigen komen allemaal uit een Chinese familie, ondanks dat de meesten nu een Indonesische naam hebben aangenomen. Eka Tjipta Widjaja, die inmiddels al 90 jaar oud is, is de enige die ook daadwerkelijk in China is geboren, en Low Tuck Kwong werd geboren in Singapore. De anderen zijn uit Chinese ouders geboren op Java of Sumatra.